De la fino de l’mondo
Mi iris
Kun la nova parolo
De la komenco de l’ mondo
•
Mi timas…
L’ Amikino
Grandioza estis ŝi,
kaj el loĝantaro de l’ hodiaŭ’,
Rilata al ĉiuj vastaj horizontoj estis ŝi,
kaj kiom bone …
Domo mia estas brulinta …
Domo mia estas brulinta, fajro korŝire
Ĉiu flanke tiu fajro brulas
Kurtenojn kaj tapiŝoj kun siaj veftoj
Kurante ajnan flankon
…
Memoro de kelkaj homoj
Memoro de kelkaj homoj
Prilumigas min
Plifortigas min
lanĉigas min
Kaj mian malvarman hejman kamenon
Varmigas iliaj streboj
Nomo de …
Eskapo
Mi foriros ĉi tien
kaj ne gravas
Ĉu kunhavu mi lanternon aŭ ne
Tiu kiu eskapas
Perdiĝon ne timas
De …
Post vi
Post vi
tio kio estas je mia maldekstra brusto
ne estas koro
sed
“muzeo de l‘ nuntempa doloro”
De: …
De viaj onkloj
Nek pro suno, nek pro epopeo
Ne pro ombro de sia malgranda tegmento
Pro kanto
Pli malgrando ol viaj …
Ne estas nubo
Ne estas nubo
Neniu vento
Sidas mi ĉe doko
Fiŝonaĝado, lumklareco, mi, floro, akvo
Pureco de la vivpeniko
Mia patrino …
Ho Homoj!
Ho, vi homoj kiuj sidas ĉe la marbordo, feliĉa kaj ridanta,
iu mortas en la akvo,
iu estas konstante …
La Rozo
Rozo
Rozo
Rozo
Li min kondukis en roz-ĝardenon
Kaj en mallumo pendigis rozon de miaj haroj, la timemaj
Kaj …